Soms schuurt het leven, en dat is oké
Spanningen, verdriet of onmacht horen bij het leven. Voor de oplossing is niet altijd een professional nodig. Door deze problemen te erkennen als onderdeel van het dagelijks bestaan, krijg je meer ruimte en vertrouwen om zelf tot oplossingen te komen. Of om te accepteren dat het tijd kost om eruit te komen, zoals bij verlies en rouw.
In de huidige samenleving lijkt het inschakelen van professionele zorg steeds vanzelfsprekender geworden. Opvoedvragen of tijdelijke psychische klachten worden al snel als 'zorgproblemen' bestempeld. Dit heeft geleid tot een overbelasting van zorgprofessionals. En tot een verkleining van de eigen regie van inwoners. Tijd dus om opnieuw te kijken naar wat ‘gewoon’ bij het leven hoort en wat niet. Dat heet ‘normaliseren’ van problemen.
Het is oké is om je soms niet oké te voelen
Gemeenten en zorgorganisaties kunnen hierbij een belangrijke rol spelen. Zo komt in het Sociaal Team meer nadruk te liggen op ondersteuning vanuit het netwerk. “Wat heeft u zelf al geprobeerd?” “Wie zou u daarbij kunnen helpen?” De medewerker begeleidt bij de oplossing maar neemt de vraag niet over. Ook voorlichting over wat normaal is – en dat het oké is om je soms niet oké te voelen – draagt bij aan deze kanteling.
Grotere veerkracht
Normaliseren is geen ontkenning van echte zorgvragen. Het is wel een manier om in je kracht te komen. Want wie leert om te gaan met hobbels in het leven, ontwikkelt vaardigheden waar hij of zij een leven lang profijt van heeft. Je veerkracht neemt toe en je leert dat je zelf ook uit problemen kunt komen. En dat betekent óók minder belasting op de zorg.